Ετάφη στο κοιμητήριο της Ιεράς Μονής Παναχράντου ’Aνδρου και γράψαν σε ένα ξύλινο σταυρό
,
«ΜΟΝΑΧΟΣ / ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ / ΚΗΡΥΚΑΣ / ΕΚΟΙΜΗΘΗ ΕΝ ΚΥΡΙΩ / 18 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1861».
.jpg)
Από τους πρώτους χρόνους της κοίμησής του έγιναν προσπάθειες για την επίσημη αγιοκατάταξή του, την ανακομιδή των λειψάνων του και την φιλοτέχνηση της εικόνας του, χωρίς όμως αποτέλεσμα για πολλές δεκαετίες.
Η « αντιεξουσιαστική » του δράση δημιουργούσε πρόβλημα στην ευρύτερη επίσημη αναγνώρισή του. Αργά αλλά σταθερά άρχισε να αποκαθίσταται η μνήμη του στην συνείδηση όχι μόνο των απλών πιστών, που ούτως ή άλλως πάντα πίστευαν στην αγιότητά του, αλλά και στην συνείδηση των ανώτατων εκκλησιαστικών Ιεραρχών και σημαντικών προσωπικοτήτων.
Υπάρχουν πλήθος επίσημων αναφορών αρχιερέων που αναγνωρίζουν το έργο του, ακόμα και την αγιότητά του.
Η ανακομιδή των λειψάνων του, τα οποία παρέμειναν στο οστεοφυλάκιο της Μονής Παναχράντου, δεν έγινε με επισημότητα.
Ύστερα από επιμονή των κατοίκων του χωριού του Παπουλάκου Αρμπουνα, ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων Γεώργιος, στις 12 Σεπτεμβρίου 1973 φρόντισε να μεταφερθεί η κάρα του στο ναό της Ιεράς Σκήτης της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στα Αρμπουνα Κλειτορίας, που είχε κτίσει ο ίδιος.
Έκτοτε πλήθος κόσμου προσέρχεται στο ορεινό χωριό και ασπάζεται την Τιμία Κάρα του, η οποία έχει τεθεί σε επίχρυση λειψανοθήκη και λέγεται ότι ευωδιάζει και θαυματουργεί και κοσμείται με πλούσια αναθήματα και άλλα τάματα.
Όπου αλλού φυλάσσονται ιερά λείψανα τιμώνται με τις δέουσες ορθόδοξες παραδόσεις. Έχουν συνταχθεί ιερές ακολουθίες και παρακλητικός κανών προς τιμήν του.
Μοναχοί κατά την κουρά τους και λαϊκοί το ιερό Μυστήριο του Βαπτίσματος φέρουν το όνομά του.
Η ασπρόμαυρη φωτογραφία του Παπουλάκου από την εποχή που ζούσε, όπου διακρίνονται η επιγραφή «ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ» και η χρονολογία «ΑΩΝ» (=1850), είναι μια σημαντική απεικόνιση του οσίου που τα χαρακτηριστικά του προσώπου ταιριάζουν καταπληκτικά στις περιγραφές του Παπουλάκου και φιλοξενείται σε πολλά εικονοστάσια.
Επίσης, έχουν ιστορηθεί σύγχρονες εικόνες του οσίου Χριστοφόρου και χτίσθηκαν ναοί αφιερωμένοι στην μνήμη του, όπως μικρό ιδιωτικό εκκλησάκι στα ’ρμπουνα της οικογένειας Νασιόπουλου, παρεκκλήσιο στην Ιερά Μονή Αγίων Αυγουστίνου και Σεραφειμ του Σάρωφ στο Τρίκορφο Φωκίδος.
Επίσης ο ευλαβέστατος πατέρας Δημήτριος Λεκαράκης στην ενορία του Αγίας Τριάδας Φλομοχωρίου, της Ι.Μητρ. Γυθείου και Οιτύλου έχουν παρεκκλήσιο προς τιμή του Παπουλάκου και ιερό τεμάχιο απο το ράσο του. Στην Ι. Μονή Προφήτη Ηλία Σαντορίνης το κελί όπου έζησε έχει γίνει ναός.
Ακόμα στον Μαρκόπουλο Αττικής υπάρχει μεγαλοπρεπή πνευματικό κέντρο με την ονομασία «Ο Παπουλάκος», που το ίδρυσε ο γνωστός για το φιλανθρωπικό του έργο π. Διονύσιος Καλάργυρος, όπου σε αυτά τιμάται ταπεινά το όνομα του Οσίου.
Πλήθος είναι και οι σύγχρονες μαρτυρίες, που έχουν παραμείνει από προφορική και γραφτή παράδοση, αναφορικά με τα κηρύγματά του, τις προφητείες και τις προρρήσεις του, τα θαύματά του εν ζωή, ακόμα και μετά θάνατον.
Στα μέρη που σχετίζονται με τον Όσιο όπως η Σκήτη του, το σπίτι του στον Αρμπουνα και στην Μονή Παναχράντου, θεωρούνται θαυματουργά και συχνά έβλεπαν φως ή ακούγονταν ουράνιες ψαλμωδίες.
Ενδεικτικά αναφέρεται η σημαντική μαρτυρία της ηγουμένης Παρθενίας, της Μονής Έλωνος Λεωνιδίου, ότι ο Όσιος όταν είχε επισκεφθεί την συγκεκριμένη Μονή ήταν ανδρική. Ωστόσο είχε πει ότι το Μοναστήρι κάποια στιγμή θα γίνει γυναικείο και θα κλαπεί η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας.
Όμως μετά από λίγο θα ξαναβρεθεί και όντως όλοι θυμόμαστε την πρόρρηση αυτού του γεγονότος πριν από λίγα χρόνια την ζήσαμε όλοι.
Επίσης πολλά από τα δεινά που συμβαίνουν στην εποχή μας τα είχε προφητέψει ο Παπουλάκος, και γι αυτό είναι γνωστή η φράση στον Μοριά «ζούμε τις μέρες του Παπουλάκου».
Όπως αναφέρει ο ηγούμενος της μονής Παναχράντου ’Ανδρου π.Ευδόκιμος πολλές είναι οι εμφανίσεις του αγίου τα τελευταία χρόνια.
Πολλά είναι αυτά άλλωστε που είχε προφητέψει στους κατοίκους της ’Ανδρου στους οποίους απευθυνόμενος έλεγε, όταν τον ρωτούσαν που τα γνωρίζει, ό,τι: «μου τα λέει αυτός που δεν πιστεύετε εσείς».
Εντοπίστηκε ακόμη το κελάκι του μέσα στο οποίο βρέθηκε,μετά από τόσα χρόνια και τόση υγρασία, ανέπαφη η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Βρεφοκρατούσας την οποία ο Παπουλάκος τοποθετούσε έμπροσθέν του πριν από κάθε του κήρυγμα.
Τέλος, το όνομά του παραμένει ακόμα προς επίσημη αγιοκατάταξη από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το οποίο πολύ σοφά περιμένει να αφουγκραστεί την συνείδηση του πληρώματος της Εκκλησίας, ξεκαθαρισμένη με το πέρασμα του χρόνου από βραχυπρόθεσμες σκοπιμότητες, ώστε να προβεί ανεπηρέαστα στις δέουσες ενέργειες.
Σύμφωνα με την εφημερίδα: «Η Φωνή των Καλαβρύτων» (Αύγουστος 2004), αναφέρεται ότι ο μακαριστός Μακαριώτατος αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος σε επίσκεψή του στην περιοχή τους υποσχέθηκε ότι θα έρθει στην Κλειτορία: «… και, αφού διαβάσει κατάλληλη ευχή για να αρθεί η κατάρα, θα αγιοποιήσει τον Παπουλάκο».
Επίσης πολλή σημαντική είναι η πληροφορία του πανοσιολογιοτάτου αρχιμανδρίτου και ηγουμένου της Ιεράς Μονής Παναχράντου Ανδρου κ.Ευδοκίμου Φραγκουλάκη, κατά την μετάβασή του με την Τιμία Κάρα του Αγίου Παντελεήμονος στην Ρωσία που φυλάσσεται στο μοναστήρι του, σε αναφορά προς τον Πατριάρχη Μόσχας Αλέξιο, ότι στην Μονή του στην Ανδρο είχε ζήσει ένας μοναχός που αγαπούσε την Ρωσία, ο Πατριάρχης και επίσκοποί του απάντησαν ότι γνωρίζουν τον Χριστόφορο τον Παπουλάκο και η ορθόδοξη εκκλησία της Ρωσίας τον έχει κατατάξει μεταξύ των οσίων και μνημονεύεται συχνά σε ακολουθίες.
Αυτή η πράξη είναι μια δικαίωση για την σημαντική αυτή μορφή του Ελληνισμού που πέρασε τα όρια των βαλκανίων,
Η αδελφότητα της Μονής το καλοκαίρι του 2011, με την βοήθεια ανώνυμων δωρητών επισκεύασε τον χώρο που κρατείτο ο Παπουλάκος.