Σήμερα, Κυριακή των Προπατόρων, διαβάζεται η παραβολή του Δείπνου, από το κατά Λουκά Ευαγγέλιο (Λουκ.,14,16-24). Ο Θεός απευθύνει το προσκλητήριό του σε όλους ανεξαιρέτως τους ανθρώπους, δίχως διακρίσεις. Αλλά δεν αρκεί η κλήση του, καθώς πρέπει να γίνει δεκτή. Για την ανταπόκριση ευθύνεται ο καθένας προσωπικά. Ο καθένας είναι ελεύθερος να δεχτεί ή να απορρίψει την πρόσκληση του Θεού.
Η παραβολή αυτή μοιάζει πολύ με την παραβολή των βασιλικών γάμων (Ματθ. 22,1-14), αλλά δεν είναι η ίδια. Εκείνη έχει ηθικό χαρακτήρα και μας διδάσκει ότι για να παρουσιαστούμε στον Θεό που μας κάλεσε, πρέπει να είμαστε έτοιμοι. Το ίδιο επίσης, στην παραβολή των δέκα Παρθένων (Ματθ. 25, 1-13) η Εκκλησία μας καλεί σε εγρήγορση, σε πνευματική καλλιέργεια, να είμαστε έτοιμοι, για να υποδεχτούμε τον Χριστό, που δεν γνωρίζουμε πότε θα έρθει να μας συναντήσει, έχοντας τις λαμπάδες των αρετών μας, τις οποίες οφείλουμε να καλλιεργήσουμε. Χωρίς κόπο κανείς δεν εισέρχεται στην Βασιλεία του Χριστού.
Ο εκατοστός εικοστός έκτος Λόγος του Αντιόχου του Πανδέκτου, εξαιρετικά επίκαιρος, από το βιβλίο «ΠΑΝΔΕΚΤΗΣ ΤΩΝ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΩΝ ΓΡΑΦΩΝ», το οποίο εξέδωσε ο άγιος Νεκτάριος, μας προτρέπει να απαλλαγούμε από την προσκόλληση στα γήινα και πρόσκαιρα και να μην αδιαφορήσουμε στην κλήση του Θεού προς την ουράνια βασιλεία και την απόλαυση των αιωνίων αγαθών.
«Καθώς ο Κύριος και Θεός μας μάς καλεί και με τον Νόμο του και με τους Προφήτες αλλά και με τους Αποστόλους και Ευαγγελιστές, και όχι μόνο μας καλεί, αλλά και μας παρακαλεί να πάμε κοντά του, δεν μας επιτρέπεται να περιφρονήσουμε την εντολή του με την πνευματική οκνηρία και νωθρότητα και να αμελήσουμε για την σωτηρία μας. Διότι έτσι, με την βραδύτητά μας θα αποκλειστούμε από τον γάμο και θα στερηθούμε τον ποθούμενο Νυμφίο. Και αφού θα χτυπήσουμε πολλές φορές την θύρα, θα μείνουμε έξω άπρακτοι, κλαίγοντας χωρίς καμιά ωφέλεια. Αλλά ας προτιμήσουμε, αδελφοί, να κινηθούμε βιαστικά, για να κερδίσουμε την ακρόπολη, μάλλον δε την ετοιμασμένη για μας μητρόπολη, δηλαδή, την άνω Ιερουσαλήμ, η οποία είναι η μητέρα όλων μας και η πατρίδα όλων αυτών που ζουν αιώνια. Σ` αυτήν καταλάμπει το φως της ζωής, ο άσβηστος λαμπτήρας, ο οφθαλμός που ποτέ δεν κλείνει, ο χορηγός των αιωνίων αγαθών, ο Χριστός.
Αν λοιπόν, αγαπητοί, πλησιάσουμε με φόβο και πόθο και ειλικρινή διάθεση κοντά στον Πανάγαθό μας Δεσπότη, εκεί θα δούμε όλη την φύση των Αγγέλων, των Αρχαγγέλων, των Δυνάμεων και των Εξουσιών, αλλά και τα αγαθά, τα οποία ετοίμασε και φύλαξε ο Κύριος από αιώνων για τους δικούς του πιστούς. Όσοι λοιπόν έγιναν εραστές της άνω Ιερουσαλήμ, από αυτήν θα θηλάσουν και θα απολαύσουν τους παρακλητικούς μαστούς της και θα ποτιστούν από τον χείμαρρο των αιωνίων απολαύσεων.
Ας προσκολληθούμε σ` αυτόν, ο οποίος είπε: «πλησιάστε κοντά μου και εγώ θα σας πλησιάσω». Ας πλησιάσουμε στον νομοθέτη, ο οποίος λέει: «Εάν ακούσετε με προσοχή τους λόγους μου και κάνετε όσα εγώ εντέλλομαι και φυλάξετε την διαθήκη μου, θα είστε για μένα ο εκλεκτός λαός μεταξύ όλων των άλλων εθνών. Θα είστε για μένα βασίλειο ιερέων, έθνος άγιο και θα αγιαστείτε και θα γίνεται άγιοι, καθώς και εγώ ο Κύριος και Θεός σας είμαι άγιος». Και: «Εσένα διάλεξα και ξεχώρισα για δικό μου λαό εκλεκτό, μεταξύ όλων των εθνών». Η δε Σοφία Σειράχ λέει: «Ελάτε κοντά μου όσοι επιθυμείτε να με αποκτήσετε και θα χορτάσατε από τους καρπούς μου». «Και μόνη η σκέψη και ανάμνησή σας για μένα είναι πιο γλυκιά κι από το μέλι. Εκείνοι οι οποίοι με τρώνε, θα έχουν ακόμη όρεξη και πείνα για μένα και εκείνοι οι οποίοι θα με πίνουν θα διψούν πάλι για μένα. Όποιος με προσέχει και υπακούει στους λόγους μου, δεν θα ντροπιαστεί ποτέ». Και πάλι: «Ελάτε να φάτε από τους άρτους μου και να πιείτε από το κρασί, το οποίο εγώ σας έχω κεράσει. Αφήστε την ανοησία και την απερισκεψία, στην οποία σας προσκαλεί η αμαρτία, και ελάτε μαζί μου, για να βασιλεύσετε με μένα αιωνίως. Ζητήστε και επιδιώξτε την φρόνηση, που εγώ παρέχω, και αγωνιστείτε, για να πετύχετε να γίνετε συνετοί εν γνώσει». Αλλά και ο Δαβίδ λέει: «Ελάτε, λοιπόν, προς αυτόν όλοι οι θλιμμένοι, για να πάρετε το φως της χαράς· και ας είστε βέβαιοι, ότι τα θλιμμένα πρόσωπά σας δεν θα ντροπιαστούν, διότι δεν θα διαψευστούν οι ελπίδες σας». Επίσης ο απόστολος Παύλος: «Αν, λοιπόν, αναστηθήκατε μαζί με τον Χριστό, ζητάτε και επιδιώκετε τα άνω, αυτά που βρίσκονται στους ουρανούς, εκεί όπου υπάρχει ο Χριστός, καθήμενος επί θρόνου στα δεξιά του Θεού». Και συνεχίζει: «άρα, δεν είστε πλέον ξένοι, όπως προηγουμένως, και προσωρινοί πολίτες της Εκκλησίας του Χριστού, αλλά είστε συμπολίτες όλων των αγίων, και οικιακοί του Θεού. Λοιπόν ας προσευχόμαστε με θάρρος και ακλόνητη πεποίθηση στον θρόνο της χάριτος, για να λάβουμε έλεος και συγχώρεση των αμαρτιών μας και για να βρούμε την θεία χάρη, που θα μας βοηθάει αποτελεσματικά εις κάθε περίσταση πειρασμών και κινδύνων». Ο δε φιλάνθρωπος Σωτήρας και Κύριός μας, μας προσκαλεί λέγοντας: «Ελάτε κοντά μου όλοι όσοι μοχθείτε και κοπιάζετε και είστε φορτωμένοι από το βάρος των αμαρτιών και των θλίψεων και των πλανών και εγώ θα σας αναπαύσω και θα σας ξεκουράσω. Σηκώστε επάνω σας τον ζυγό της υπακοής σε μένα και μάθετε από εμένα τον ίδιον ότι είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά και θα βρείτε τότε ανάπαυση και ειρήνη στις ψυχές σας. Μη διστάσετε· διότι ο ζυγός μου είναι καλός και χρήσιμος και το φορτίο των υποχρεώσεων και των καθηκόντων, που επιβάλλω εγώ, είναι ελαφρύ». Και το: «Ακολουθήστε με και θα σας καταστήσω ψαράδες και θα ψαρεύετε ανθρώπους». Αυτώ η δόξα εις τους αιώνας. Αμήν».
(Επιμέλεια – Απόδοση στην Νεοελληνική: Σάββας Ηλιάδης, Δάσκαλος – Κιλκίς)
ΠΗΓΗ