Φημολογείται ότι στην Σκήτη των Ιβήρων ήταν ένας μοναχός, ονομαζόμενος Άνθιμος, τυφλός εκ γενετής. Άκουε τα θαύματα της Κυρίας Θεοτόκου της Πορταΐτισσας, που γίνονταν σ’ όλο τον κόσμο, και Την παρακαλούσε να τον θεραπεύσει. Από την πολλή ευλάβεια, που είχε στην αγία Εικόνα της Πορταΐτισσας, ζήτησε από έναν αγιογράφο να του ζωγραφίσει μία όμοια εικόνα. Ο αγιογράφος ετοίμασε τον πίνακα να τον εργασθεί. Όταν όμως έπαιρνε το κονδύλι να χαράξει το σχέδιο, το χέρι του μαρμάρωνε!
Μετά από λίγες ημέρες νομίζοντας ο πατήρ Άνθιμος ότι η αγία Εικόνα ήταν έτοιμη, πήγε να την πάρει από τον αγιογράφο. Ο αγιογράφος του είπε ότι, όταν άρχιζε να εργασθεί το σχέδιο, τα χέρια του νεκρώνονταν και δεν μπορούσε να την εργασθεί. Ο πατήρ Άνθιμος, όταν το άκουσε, γονάτισε καταγής και χύνοντας δάκρυα πόθου παρακαλούσε την Κυρία Θεοτόκο να επιτρέψει στον αγιογράφο να ζωγραφίσει την αγία Της Εικόνα.
Η Παναγία δεν παρέβλεψε τον πόθο του, αλλά πρώτα άνοιξε τα μάτια του, και ύστερα οικονόμησε να ζωγραφισθεί η αγία της Εικόνα αχειροποίητη πάνω στη σανίδα του ζωγράφου, για να δει ο πατήρ Άνθιμος το Πανάχραντο πρόσωπό της και του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και να κηρυχθεί και αυτό το γεγονός σ’ όλο τον κόσμο! Ο πατήρ Άνθιμος, με τα θεραπευμένα μάτια του, Την είδε, Την απόλαυσε αχόρταγα και πάλιν έχασε το φως του και ήλθε στην προηγούμενη κατάστασή του!
Πηγή: Αρχιμανδρίτου Ιωαννικίου Κοτσώνη, «Αθωνικόν Γεροντικόν», έκδοσις Δ΄, Ι. Ησυχαστηρίου Αγ. Γρηγορίου Παλαμά, Κουφάλια Θεσσαλονίκης 2004. Μεταφορά στη δημοτική: Α.Χ., Θεολόγος
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ