ΟΥΑΙ ΥΜΙΝ ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ ΚΑΙ ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ

Ουαί υμίν φαρισαίοι και υποκριτές…

Αγαπητά μου παιδιά,

διακονώ την Άνδρο 61 ολόκληρα χρόνια και τα συναισθήματα που ένοιωσα όταν μου διάβασαν το χυδαίο αυτό δημοσίευμα για το μοναστήρι της Παναχράντου του Βαγγέλη Λουκίσα είναι συναισθήματα θλίψης και οργής, Θλίψη για την προσβολή στο πρόσωπο μου μετά από τόσα χρόνια διακονία στο νησί, οργή για την προσβολή στο Μοναστήρι της Παναγιάς στο οποίο έδωσα όλη μου τη ζωή.

Αγαπητά μου παιδιά είμαι πια 81 χρονών, έζησα στο μοναστήρι αυτό 40 χρόνια μόνος μου, κράτησα την Μονή σε ώρες δύσκολες φτωχός και μόνος. Δεκαετίες λειτούργησα εδώ και σε όλη την Άνδρο χωρίς ποτέ να γυρέψω τίποτα από κανέναν, έδωσα το είναι μου στο Μοναστήρι της Παναγιάς, έδωσα την ψυχή μου στην Άνδρο.

Στο τέλος του βίου μου ο Θεός μου έστειλε δύο νεώτερους πατέρες.  Κοντά δέκα χρόνια ο π. Αέτιος και 5 χρόνια ο π. Φιλάρετος είναι εδώ σαν παιδιά μου. Βρέθηκαν και καλοί άνθρωποι και βοήθησαν να σωθεί το Μοναστήρι. Βρέθηκαν καλοί άνθρωποι να μιλήσουν για την ιστορία της Μονής που έραψα μόνος μου στη σημαία του Μοναστηριού. Όλα όσα έγιναν μέχρι σήμερα έγιναν με την ευλογία του Δεσπότη και την δική μου.

Για πρώτη φορά στα 61 χρόνια που υπηρετώ τη μονή κοιμήθηκα σε κανονικό δωμάτιο και όχι σε ένα υγρό κελί. Για πρώτη φορά η τραπεζαρία μας έγινε καινούρια και έρχονται εκατοντάδες από όλο το νησί και από όλη την Ελλάδα και συνεορτάζουμε. Η αγάπη που έδωσα τόσα χρόνια βρήκε ανταπόκριση. Το Μοναστήρι σώθηκε από την κατάρρευση, και ιστορήθηκε με την ευλογία και του Δεσπότη και την δική μου.

Τώρα ο κ. Βαγγέλης Λουκίσας στα ανώνυμα – άν ανδρα σχόλια που φιλοξενεί στην ιστοσελίδα του, εξυβρίζει εμένα σαν γέρο που τα έχω χαμένα, εξυβρίζει τα δύο πνευματικά παιδιά μου, που δίπλα μου αφιέρωσαν την ζωή τους στο πιο παλιό Μοναστήρι της Άνδρου. 
Λέει πως γίναμε Ιταλική τρατορία, βρίζει τους επισκέπτες που ήλθαν και θα συνεχίσουν να έρχονται από όλο τον κόσμο βρίσκοντας πάντα τη πύλη της Μονής ανοιχτή. 
Περιγελάει τα λίγα βιβλία, μερικές Εικόνες και ημερολόγια που διαθέτουμε σε όσους θέλουν από τους επισκέπτες μας για να μαζέψουμε λίγα χρήματα να συντηρήσουμε τα παλαιά πέτρινα κτήρια χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων της Μονής και επιτρέπει να μας εμπαίζουν και « άγνωστοι » που τάχα μου έφαγαν, έπαιξαν και μεγάλωσαν εδώ.

Ποιοι είναι αυτοί οι αγνώμονες άγνωστοι που περιγελούν έτσι το σπίτι της Παναγίας που μεγάλωσαν; Ποιοι είναι αυτοί που χυδαιολογούν εναντίον όσων αφιέρωσαν τη ζωή τους στο Μοναστήρι μας και στην Άνδρο; 
Πότε ήρθαν εδώ όταν ήμουν άρρωστος;  
Πότε ήρθαν στο υγρό κελί που έζησα και έκλαψα για όσα κακά άκουγα; Δεν τους θυμάμαι...
Πότε με ρώτησαν αν κρύωνα;
Πότε ενδιαφέρθηκαν αν το Μοναστήρι είχε λάδι να ανάψει τα καντήλια του;
Πότε ήρθαν να μου κάνουν μια ώρα παρέα στη μοναξιά μου;
Παρ όλα αυτά εγώ τους συγχωρώ για όσα λένε και κάνουν. Δεν έχω τίποτα μαζί τους.

Εγώ μόνο θέλω να θυμάμαι τους πολλούς από εσάς που με συντρέξατε, που με στηρίξατε. Που στήριξαν το Μοναστήρι μας. Θυμάμαι όταν με είδαν στενοχωρημένο μου έκαναν μεγάλη γιορτή. μαζεύτηκαν και μίλησαν με λόγια μορφωμένα και φωτισμένα για το Μοναστήρι μας. 
Αυτά θυμάμαι και γι’ αυτό στέκομαι ακόμα εδώ πάνω και υποδέχομαι με το χαμόγελο, μαζί με τα πνευματικά παιδιά μου, όλους σας.

Τον κ. Βαγγέλη Λουκίσα και αυτά που έγραψε δεν θέλω να τον θυμάμαι. 
Ας πορευτεί εν ειρήνη για όσα έγραψε και όσα υπονόησε για μένα και τα πνευματικά μου παιδιά. 
Ας πορευτεί εν ειρήνη για όσα άθλια δημοσίευσε για την παρουσία της Ιεράς Μονής Παναχράντου και Αγίου Παντελεήμονα στην Άνδρο.

Ο Ηγούμενος της Μονής Παναχράντου και Αγίου Παντελεήμονα

Πατέρας Ευδόκιμος Φραγκουλάκης