ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΥ-ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ ΑΝΔΡΟΥ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΣΥΡΟΥ & ΑΝΔΡΟΥ
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΥ-ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ ΑΝΔΡΟΥ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Οι πύλες του Μοναστηριού θα είναι ανοικτές καθ΄όλη την διάρκεια της ημέρας και σε όλες τις Ιερές Ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας, σύμφωνα με το πρόγραμμα που βρίσκεται παρακάτω.  Όσοι θέλουν να συμμετάσχουν είναι ευπρόσδεκτοι.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΒΑΙΩΝ ΒΡΑΔΥ         
 ΩΡΑ 06:00 μ.μ. - 07:00 μ.μ.          
ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΡΩΙ         
ΩΡΑ 06:00 π.μ .- 08:30 π.μ.
ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΒΡΑΔΥ       
ΩΡΑ 06:00 μ.μ. – 07:30 μ.μ.
ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ ΠΡΩΙ              
 ΩΡΑ 06:00 π.μ .- 08:30 π.μ.
ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ ΒΡΑΔΥ             
ΩΡΑ 06:00 μ.μ. – 07:30 μ.μ.
ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΡΩΙ        
ΩΡΑ 06:00 π.μ .- 08:30 π.μ.
ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ Ι. ΕΥΧΕΛΑΙΟ
ΩΡΑ 05:00 μ.μ. – 06:00 μ.μ.
ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΒΡΑΔΥ      
ΩΡΑ 06:00 μ.μ. – 07:30 μ.μ.
ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ ΠΡΩΙ         
ΩΡΑ 06:00 π.μ .- 08:30 π.μ.
ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ ΒΡΑΔΥ        
ΩΡΑ 06:00 μ.μ. – 09:00 μ.μ.
ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΡΩΙ   
ΩΡΑ 10:30 π.μ. - 01:00 μ.μ.    
ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΒΡΑΔΥ
ΩΡΑ 06:00 μ.μ. – 08:00 μ.μ.
ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΠΡΩΙ         
 ΩΡΑ 06:00 π.μ. – 08:30 π.μ.
ΑΝΑΣΤΑΣΗ                                   
 ΩΡΑ 11:15 μ.μ. – 02:00 π.μ.
ΑΓΑΠΗ                                           
ΩΡΑ 11:00 π.μ. – 12:00 π.μ.
ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ               
ΩΡΑ 06:00 π.μ. - 08:30 π.μ.
ΤΡΙΤΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ                     
ΩΡΑ Ο6:00 π.μ. – 08:30 π.μ.
Υπενθυμίζεται ότι η συμμετοχή στις Ακολουθίες του Μοναστηριού πρέπει να γίνεται πνευματικά, με προσευχή και συμμετοχή στα Ιερά Γεγονότα που ενθυμούμεθα.
Όσοι επιθυμούν να εορτάσουν, θα πανηγυρίσουν κι εφέτος την Ανάσταση του Χριστού μέσα στην ασφάλεια του Μοναστηριού, με τον χαρμόσυνο ήχο της καμπάνας, ακούγοντας και ψάλλοντας το «Χριστός Ανέστη» χωρίς τα κοσμικά πυροτεχνήματα, τα οποία ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΑΥΣΤΗΡΑ.
Είθε, όλοι και φέτος να ζήσουμε και να εορτάσουμε την Μεγάλη Εβδομάδα, την Ανάσταση του Χριστού με πνευματικό και ορθόδοξο τρόπο.
Εκ της Ιεράς Μονής.

ΟΙ ΛΙΘΟΙ ΚΕΚΡΑΞΟΝΤΑΙ Ἁγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς

 Ὅταν ὁ Χριστός ἐπῆγε γιά τελευταία φορά στά Ἱεροσόλυμα, ὁ λαός βγῆκε σέ προϋπάντησή του. Ἀναρίθμητα μάτια Τόν κοίταζαν. Καί ἀμέτρητα στόματα ἐφώναζαν μέ ἐνθουσιασμό: Ὡσαννά Υἱέ Δαβίδ! Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος… Ὁ Βασιλεύς τοῦ Ἰσραήλ!

Μά αὐτό ἔκαμε τούς Φαρισαίους καί πρασίνισαν ἀπό τό κακό τους! Καί εἶπαν στό λαό, νά μήν κραυγάζει! Ἀπάντησε ἤρεμα ὁ Χριστός: «Ἄν αὐτοί σιωπήσωσιν, οἱ λίθοι κεκράξονται». Καί τώρα, εἴκοσι αἰῶνες μετά, μέ ἐρωτᾶς: Πῶς εἶναι δυνατόν νά φωνάξουν οἱ πέτρες; Σοῦ ἀπαντῶ: Μέ πολλούς τρόπους.

Πρῶτος τρόπος: Πέντε μέρες μετά τήν εἴσοδό Του στά Ἱεροσόλυμα, οἱ Ἑβραῖοι σιώπασαν, καί οἱ πέτρες φώναξαν: Ὁ Χριστός εἶναι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ! Ὅταν αὐτός τή Μεγάλη Πέμπτη ἦταν ἐπάνω στό Σταυρό «ἡ γῆ ἐσχίσθη καί αἱ πέτραι ἐσχίσθησαν». Αὐτό τό σχίσιμο εἶναι ἡ φωνή τῶν λίθων! Μπορεῖ νά ὑπάρξει γλῶσσα πιό δυνατή καί πιό φοβερή ἀπ᾿ αὐτήν;
 

OΜΙΛΙΑ ΕΙΣ ΤΑ ΒΑΪΑ Ἁγίου Ἐπιφανίου , ἐπισκόπου Κύπρου

 Χαῖρε μέ ἀσυγκράτητη χαρά, θυγατέρα τῆς Σιών. Ἀπόλαυσε βαθιά χαρά καί ἀναγάλλιασε, ὁλόκληρη τοῦ Χριστοῦ ἡ Ἐκκλησία. Ἔρχεται πάλι σέ σένα ὁ Βασιλιάς. Ὁ νυμφίος σου ἔρχεται καθισμένος στό πουλάρι, ὅπως σέ θρόνο. Ἄς βγοῦμε νά Τόν προϋπαντήσουμε. Ἄς βιαστοῦμε νά δοῦμε τή δόξα Του. Ἄς προλάβωμε νά τιμήσωμε τόν ἐρχομό Του μέ χαρά. Ἄλλη μιά φορά σωτηρία στόν κόσμο, πάλι ὁ Θεός ἔρχεται γιά νά σταυρωθῆ.

Ὁ Βασιλιάς τῆς Σιών, ἡ προσδοκία τῶν ἐθνῶν, ξαναέρχεται σ᾽ αὐτήν καί χαρίζει πάλι τή σωτηρία στόν κόσμο. Τό φῶς ἄλλη μιά φορά μᾶς ἐπισκέπτεται καί ἡ πλάνη διαλύεται, ἡ ἀλήθεια λουλουδίζει, χορεύει ἡ Ἐκκλησία καί χηρεύει ἡ Συναγωγή. Πάλι ντροπιάζονται οἱ δαίμονες, σκορπίζει ἡ κατάρα, καί πάλι ταράζονται οἱ Ἑβραῖοι, συντρίβεται ὁ δράκοντας, χαίρονται τά Ἔθνη καί ἡ Σιών στολίζεται.

Ἔρχεται ὁ Χριστός καθισμένος στό πουλάρι, ὅπως σέ θρόνο. Ἀναγαλλιάστε οὐρανοί. Ὑμνῆστε Ἄγγελοι. Εὐφρανθῆτε τά βουνά. Σκιρτῆστε λόφοι. Παφλάστε ποταμοί. Ὁ λαός τῆς Σιών χορέψετε, οἱ Ἐκκλησίες χαρῆτε. Ψάλλετε Ἱερεῖς, προφῆτες ἐλᾶτε πρῶτοι, εὐαγγελιστῆτε μαθηταί, ὑποδεχθῆτε λαοί. Τρέξτε μαζί καί οἱ γέροντες, χορέψετε μητέρες καί τά νήπια τραγουδῆστε. Φωνάξτε νέοι, οἱ φυλές μαζευτῆτε.
 

Κυριακή των Βαΐων

 1. Το πλήθος που σήμερα επευφημεί τον Κύριο και Τον δοξολογεί, το ίδιο σε λίγες ημέρες θα καταφέρεται εναντίον Του και θα κραυγάζει μανιασμένο, καθοδηγούμενο βεβαίως από τους αρχιερείς των Ιουδαίων και τους εγκαθέτους τους : «ἆρον, ἆρον, σταύρωσον Αὐτόν!» Κι αυτό θα πει: δεν μπορεί κανείς να έχει μεγάλη εμπιστοσύνη στις εκδηλώσεις του πλήθους. Το πλήθος εύκολα παρασύρεται, γινόμενο όχλος, όταν ευρεθούν κάποιοι επιτήδειοι λαοπλάνοι. Κι αυτό γιατί δυστυχώς γνώρισμα του πλήθους – όχλου είναι η ακρισία. Οι πολλοί, μαζεμένοι και φανατισμένοι συνήθως, δεν θέτουν σε λειτουργία τον νου και το μυαλό τους. Αφήνονται στους λίγους που έχουν σκοπό την καθοδήγησή τους και που γνωρίζουν πολύ καλά να εξάπτουν τα συναισθήματα και τις πιο σκοτεινές παρορμήσεις τους. Γι’ αυτό και ο Κύριος δεν έδωσε -και δεν έδινε γενικότερα- ιδιαίτερη σημασία στις εκδηλώσεις αυτές θριάμβου του πλήθους απέναντί Του. «Οὐκ ἐπίστευεν ἑαυτόν αὐτοῖς, διὰ τὸ Αὐτὸν γινώσκειν πάντα. Αὐτὸς γὰρ ἐγίνωσκε τί ἦν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῶν»!
 

Κυριακή των Βαΐων Νικηφόρος Κάλλιστος Ξανθόπουλος

 Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Κυριακῇ τῶν Βαΐων, τὴν λαμπρὰν καὶ ἔνδοξον πανήγυριν τῆς εἰς Ἱερουσαλὴμ εἰσόδου τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἑορτάζομεν.

Ύστερα από την εκ νεκρών ανάσταση του Λαζάρου πολλοί άνθρωποι που είδαν το γεγονός πίστευαν στο Χριστό. Αποφασίστηκε, λοιπόν, από τη συναγωγή των Ιουδαίων να σκοτώσουν όχι μόνο το Χριστό, αλλά και τον ίδιο το Λάζαρο. Έφυγε, λοιπόν, ο Ιησούς δίνοντας τόπο στην οργή. Οι Ιουδαίοι μάλιστα σχεδίαζαν να Τον φονεύσουν κατά τη διάρκεια της εορτής του Πάσχα. Έξι ημέρες, λοιπόν, πριν από το Πάσχα -λέει το ιερό Ευαγγέλιο- ήρθε ο Ιησούς στη Βηθανία, όπου έμενε ο Λάζαρος, ο όποιος είχε πεθάνει (και αναστήθηκε).
Εκεί Του παρέθεσαν τράπεζα κι ο Λάζαρος έφαγε μαζί Του, ενώ η αδελφή του Λαζάρου, η Μαρία, άλειψε με μύρο τα πόδια του Χριστού. Την επόμενη μέρα έστειλε ο Ιησούς τους μαθητές Του για να φέρουν την όνο με το πουλάρι της. Και τότε Αυτός που έχει θρόνο τον ουρανό, καθισμένος πάνω στο πουλάρι μπήκε στην Ιερουσαλήμ. Τα παιδιά των Εβραίων έστρωναν για χάρη Του τα ρούχα τους για να περάσει από πάνω, και κόβοντας κλαδιά από φοίνικες, άλλα τα έστρωναν στη γη κι άλλα τα κρατούσαν στα χέρια τους και συμπορεύονταν με τον Ιησού κραυγάζοντας: «Δόξα στον απόγονο του Δαυίδ. Ευλογημένος να είναι αυτός που έρχεται σταλμένος από τον Κύριο, ο Βασιλιάς του Ισραήλ».
 

Ὁμιλία εἰς τὴν ἁγίαν ἑορτὴν τῶν Βαΐων καὶ εἰς τὸν πῶλον Ἅγιος Εὐλόγιος Ἀλεξανδρείας

 Ἑορτάζουμε σήμερα οἱ πιστοὶ ἐπίσκεψι βασιλικὴ ἂς ὑποδεχθοῦμε τὸν Βασιλέα θεοπρεπῶς. Ἦλθε λοιπὸν ἡ ὥρα, ἂς μὴ κοιμώμεθα, ἂς ὑψώσωμε τὸν νοῦ πρὸς τὸν Θεόν, μὴ σβύσωμε τὸ πνεῦμα, ἂς ἀνάψωμε χαρμόσυνες λαμπάδες, ἂς ἀνανεώσωμε τὸν χιτώνα τῆς ψυχῆς, ἂς βαστάσωμε νικηφόρως τὰ βαΐα καὶ ἂς βοήσωμε μαζὶ μὲ τὸν ὄχλον, ἂς ὑμνήσωμε ὅπως τὰ παιδιά, μαζί τους: «Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου».

Ἰδοὺ ὅτι ἦλθεν, ἰδοὺ ἐφανερώθη, ἰδοὺ ἔφθασε. Πάλιν εἰσέρχεται στὴν Ἱερουσαλήμ, πάλι σταυρὸς ἑτοιμάζεται, πάλι σχίζεται τὸ χειρόγραφό του Ἀδάμ, πάλιν ὁ Παράδεισος ἀνοίγεται, πάλι γίνεται ἔνοικός του ὁ ληστής, πάλιν ἡ ἐκκλησία χορεύει, πάλιν ἡ πονηρὰ Συναγωγὴ χηρεύει, πάλιν οἱ δαίμονες αἰσχύνονται, πάλιν οἱ Ἰουδαῖοι μαίνονται, πάλιν οἱ πιστοὶ διασώζονται.

Ὅλα συμμετέχουν στὴν ἑορτή, ὅλα ὑμνοῦν τὸν Δεσπότη, οἱ οὐρανοὶ εὐφραίνονται, τὰ ὅρη ἀγάλλονται. Ποταμοὶ κροτήσετε, προσέλθετε, βοήσετε, βλέποντας τοὺς λόγους τῶν Προφητῶν μας νὰ πραγματοποιοῦνται· τὰ ὅρη ἀλαλάξετε, νήπια ὑμνήσετε, μαθηταὶ κηρύξετε, ἱερεῖς λαλήσετε, ἔθνη συναχθῆτε· τὰ οὐράνια, τὰ ἐπίγεια, τὰ καταχθόνια, κάθε ἡλικία καὶ ἀξίωμα.
 

Κυριακή Ε΄ τῶν Νηστειῶν (Μάρκ. ι΄ 32-45) Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου Ὑπόμνημα εἰς τὸν Ἅγιον Εὐαγγελιστὴν Μάρκον, ὁμιλία ΞΕ΄ α΄.

 Ὅταν ἦρθε ἀπὸ τὴ Γαλιλαία, δὲν ἀνεβαίνει ἀμέσως στὰ Ἱεροσόλυμα. Ἐθαυματούργησε πρῶτα, ἔκλεισε τὰ στόματα τῶν Ἰουδαίων, συνομίλησε μὲ τοὺς μαθητάς του· ἐπάνω στὸ θέμα τῆς ἀκτημοσύνης. «Ἄν θέλης νὰ εἶσαι τέλειος, λέει, πούλησε τὰ ὑπάρχοντά σου»· καὶ τῆς παρθενίας. «Ὅποιος μπορεῖ νὰ καταναοήση, ἄς κατανοήση»· καὶ τῆς ταπεινοφροσύνης· «Ἄν δὲν ἀναπλεύσετε τὴ ζωή σας καὶ δὲ γίνετε σὰν παιδιά, δὲ θὰ μπῆτε στὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Συνωμίλησε ἀκόμα κι ἐπάνω στὸ θέμα τῆς ἐδῶ ἀνταμοιβῆς· «Ὅποιος ἄφησε σπίτια ἤ ἀδελφούς, ἤ ἀδελφές, θὰ λάβη τὰ ἑκατονταπλάσια στὴ ζωὴ αὐτή». Καὶ γιὰ τὶς ἀμοιβὲς ἐκεῖ, «Καὶ θὰ κληρονομήσετε ζωὴν αἰώνια».

Τότε φέρνει στὴ σκέψη του τέλος τὴν πόλη, καὶ σκοπεύοντας ν’ ἀνεβῆ, ἀναφέρεται πάλι στὸ πάθος του. Ἐπειδὴ δὲν ἤθελαν νὰ γίνη αὐτό, ἦταν  φυσικὸ νὰ τὸ ξεχνοῦν καὶ γι’ αὐτὸ τοὺς τὸ θυμίζει ἀδιάκοπα, θέλοντας νὰ συνηθίση τὴν ψυχή τους μὲ τὶς συχνὲς ὑπομνήσεις καὶ νὰ μετριάση τὴ λύπη τους. Μιλεῖ μαζί τους ἰδιαίτερα κατ’ ἀνάγκη· δὲν  ἔπρεπε ὁ λόγος αὐτὸς ν’ ἀνακοινωθῆ μὲ σαφήνεια· κανένα κέρδος δὲν προέκυπτε ἀπ’ αὐτό.  Γιατὶ ἄν αὐτὰ προκαλοῦσαν ταραχὴ στοὺς μαθητὰς ποὺ ἄκουαν, πολὺ περισσότερον θὰ ἐτάραζαν τὸ λαό.  Καλά, καὶ δὲν εἰπώθηκαν καὶ στοὺς πολλούς; θὰ ρωτοῦσε   κανείς. Εἰπώθηκαν ἀλλὰ ὄχι μὲ τὸση σαφήνεια.  Κατεδαφίσετε, εἶπε, αὐτὸν τὸ ναὸ καὶ σὲ τρεῖς ἡμέρες θὰ τὸν ὑψώσω πάλι. Κι ἀλλοῦ· Σημάδι ζητεῖ αὐτὴ ἡ γενιὰ καὶ σημάδι δὲ θὰ τῆς δοθῆ, παρὰ τὸ σημάδι τοῦ Ἰωνᾶ. Καὶ ἄλλη φορά· λίγο ἀκόμα διάστημα θὰ εἶμαι μαζί σας· ἔπειτα θὰ μὲ ζητήσετε καὶ δὲ θὰ μὲ βρῆτε.
 

Εἰς τὴν Ε΄ Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς ὅπου γίνεται καὶ λόγος περὶ ἐλεημοσύνης

 Ὑπάρχουν μερικὰ θαλάσσια μέρη ποὺ τρέφουν μεγάλα κητώδη θηρία. Ὅσοι λοιπὸν πλέουν σʼ αὐτὰ τὰ μέρη κρεμοῦν κώδωνες στὰ πλευρὰ τῶν πλοίων, ὥστε τὰ θηρία τρομαγμένα ἀπὸ τὸν ἦχο τους νὰ φεύγουν. Καὶ τοῦ δικοῦ μας βίου ἡ θάλασσα τρέφει πολλὰ καὶ φοβερώτερα θηρία, τὰ πονηρὰ πάθη δηλαδὴ καὶ τοὺς ἐφόρους τῶν παθῶν δαίμονες ποὺ εἶναι πονηρότεροι.

Ἐπιπλέει σʼ αὐτὴ τὴ θάλασσα σὰν πλοῖο ἡ Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ κι ἀντὶ γιὰ κώδωνες ἔχει τοὺς πνευματικοὺς διδασκάλους, ὥστε μὲ τὸν ἱερὸ ἦχο τῆς διδασκαλίας τούτων νʼ ἀπομακρύνη τὰ νοητὰ θηρία. Αὐτὸ προφανῶς προτυπώνοντας ἡ στολὴ τοῦ Ἀαρών, εἶχε εὔηχους κώδωνες ραμμένους στὰ ἄκρα της καὶ σύμφωνα μὲ τὰ θέσμια ἔπρεπε νʼ ἀκούεται ὁ ἦχος τους, ὅταν λειτουργοῦσε ὁ Ἀαρών.

2. Ἐμεῖς δέ, μεταφέροντας καλῶς τὸ γράμμα στὸ πνεῦμα, ἂς ἠχήσουμε τώρα σὲ σᾶς πνευματικά, καὶ μάλιστα κατὰ τὸν καιρὸ τῆς νηστείας, ὁπότε ἐπιτίθενται ἀγρίως φανερὰ καὶ ἀφανῆ θηρία· φανερὰ μὲν ἡ γαστριμαργία, ἡ μέθη καὶ τὰ παρόμοια, ἄλλα δὲ ἀφανῶς ἐνεδρεύοντα, ἡ κενοδοξία καὶ ἡ ὑπερηφάνεια, ἡ ὑπεροψία καὶ ἡ ὑπόκρισις. Ὁ ἴδιος δὲ ἦχος εἶναι καὶ φυγαδευτήριο τῶν τοιούτων θηρίων καὶ φυλακτήριο τῶν ἀσκούντων τὴ νηστεία.