Η αγία μας Εκκλησία, αγαπητοί μου αδελφοί εορτάζει σήμερα την παγκόσμιο Ύψωση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού. Ο Σταυρός του Κυρίου αποτελεί για την χριστιανική πίστη κορυφαίο σύμβολο θυσίας και αγιασμού. Πριν την μεγάλη σταυρική θυσία του Χριστού ήταν έχθιστο φονικό όργανο εκτέλεσης κακούργων. Αφότου όμως ο σαρκωμένος Θεός πέθανε ως κακούργος στο ξύλο αυτό, ο Σταυρός έγινε πηγή απολυτρώσεως. Από όργανο θανατώσεως μεταβλήθηκε σε αστείρευτη πηγή ζωής, από ξύλο πόνου και θλίψεως έγινε καταφύγιο ανάπαυσης και χαράς.
Ο Απόστολος των Εθνών Παύλος είναι ο κατεξοχήν Θεολόγος του Σταυρού, και ειδικά στο σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα μιλώντας στους Κορινθίους και την εκεί χριστιανική κοινότητα, τονίζει την δύναμη του σταυρού σε όσους πιστεύουν ότι θα σωθούν, και αντίθετα την ανόητη ζωή σε όσους με τα έργα τους προκαλούν την απώλειά τους.
Αξίζει να προσέξουμε κάποια σημεία αυτής της θαυμάσιας Ποιμαντικής επιστολής του Αποστόλου.
Α) Ο Απόστολος θεωρεί πως χωρίς τον Σταυρό του Κυρίου οι άνθρωποι χάνονται. Και ο Παύλος, που η καρδιά του είναι γεμάτη αγάπη για όλους τους ανθρώπους, δεν υποφέρει την απώλεια ψυχών. Γι΄ αυτό θρηνεί για όσους δεν θέλουν να πιστέψουν στο Σταυρό του Κυρίου και γίνονται έτσι εχθροί Του. Λέγει χαρακτηριστικά ο ιερός Χρυσόστομος: «Ας θρηνούμε γι΄ αυτούς διότι αγνοούν την κοινή σωτηρία. Άνδρας δεν πρέπει να αγαπά τόσο πολύ τη γυναίκα του, όσο εμείς πρέπει να αγαπάμε όλους τους ανθρώπους και να τους προσελκύουμε προς την σωτηρία είτε ειδωλολάτρες είτε αλλοεθνείς».
Ο πιστός ο οποίος σηκώνει τον Σταυρό του δεν μπορεί να ζει με αδιαφορία ή κακότητα προς τούς άλλους ανθρώπους. Πράγματι, το να αγαπούμε τους ανθρώπους σημαίνει να τους αγαπούμε γι΄ αυτό που είναι ακόμα κι όταν δεν μας δίνουν πλέον τίποτε, ακόμη κι όταν δεν φαίνεται να έχουν πλέον καλή διάθεση απέναντι μας, ακόμα και όταν φαίνεται να μάς δείχνουν μια ακατανόητη ψυχρότητα ή και εχθρότητα.
Β) Μέσα στη ζωή του κόσμου, στον τρόπο που επιλέγει να ζήσει κανείς, ο Απόστολος Παύλος παρουσιάζει τα μεγάλα αδιέξοδα που υπάρχουν και συναντάει κανείς. Έτσι η απόκτηση της γνώσεως και της σοφίας αντί να οδηγήσει την ανθρωπότητα στην ειρήνη την προέτρεψε να διχάζει και να δημιουργεί ταραχή. Η σοφία του κόσμου είναι «ψυχική»και «επίγειος» δηλαδή εξαντλείται στην επίδειξη της υπερηφάνειας, την εγωιστική καύχηση, τη σκληρότητα του ανταγωνισμού. Όποιος την αναζητάει μανιωδώς χωρίς να θέλει και τον Θεό γίνεται αλαζόνας και υπερόπτης.
Ταυτόχρονα για όσους ζητούν «σημεία» δηλαδή αποδείξεις για την ύπαρξη του Θεού και είναι δύσπιστοι και αμφισβητίες του Χριστού, ο Σταυρός φέρνει την μεγάλη δύναμή του με την ταπείνωση του Εσταυρωμένου. Είναι όμως «σκάνδαλο» για όποιον δεν μπορεί να δει την θαυματουργική αγάπη του Ιησού, την απόδειξη της θεϊκής του συγγνώμης προς όλους τους ανθρώπους.
Τέλος είναι αδύνατον κάποιος που ζητάει αποδείξεις και θαύματα κατά παραγγελία να νιώσει τη συνέχεια της σταυρώσεως του Κυρίου δηλαδή την Ανάστασή Του.
Τι μένει λοιπόν παρά το γλυκύ κήρυγμα του Παύλου «Ἐμείς κυρήττομεν Χριστόν ἐσταυρωμένον».
Πουθενά αλλού δε χτυπά πιο δυνατά η καρδιά της αγάπης, όσο πάνω στο σταυρό. Δεν νοείται Χριστός μην εσταυρωμένος, χριστιανός χωρίς στα στίγματα της μαρτυρικής αγάπης και συγχώρεσης χωρίς το σταυρό της αυταπάρνησης και της ταπείνωσης. Χωρίς τον Σταυρό ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να δει τον κόσμο ως δώρο του Θεού και θα τρεφόταν μόνο με τα «ξυλοκέρατα» των αισθήσεων και των επιθυμιών όπως ο άσωτος υιός. Ο σταυρός συμπληρώνει το νόημα αυτού του κόσμου και αποκαλύπτει την μοίρα του, καθώς μας φανερώνει το κριτήριο του Υιού του Θεού μπροστά στο σταυρό του Κυρίου μας ο οποίος θα αποκαλυφθεί ως «σημείο» λίγο πριν το τέλος του κόσμου, θα κλίνουν γόνυ καρδίας οι ηγαπημένοι του εσταυρωμένου αυτοί που δεν ντράπηκαν το όνομά Του και τελικά τον σταυρό Του που τον ακολούθησαν σηκώνοντας το δικό τους σταυρό.
Είθε να μείνουμε πιστοί και με σταυρωμένα τα πάθη μας να ζήσουμε μαζί Του αιώνια, Αμήν.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ Ι.Μ. ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ
Ο πιστός ο οποίος σηκώνει τον Σταυρό του δεν μπορεί να ζει με αδιαφορία ή κακότητα προς τούς άλλους ανθρώπους. Πράγματι, το να αγαπούμε τους ανθρώπους σημαίνει να τους αγαπούμε γι΄ αυτό που είναι ακόμα κι όταν δεν μας δίνουν πλέον τίποτε, ακόμη κι όταν δεν φαίνεται να έχουν πλέον καλή διάθεση απέναντι μας, ακόμα και όταν φαίνεται να μάς δείχνουν μια ακατανόητη ψυχρότητα ή και εχθρότητα.
Β) Μέσα στη ζωή του κόσμου, στον τρόπο που επιλέγει να ζήσει κανείς, ο Απόστολος Παύλος παρουσιάζει τα μεγάλα αδιέξοδα που υπάρχουν και συναντάει κανείς. Έτσι η απόκτηση της γνώσεως και της σοφίας αντί να οδηγήσει την ανθρωπότητα στην ειρήνη την προέτρεψε να διχάζει και να δημιουργεί ταραχή. Η σοφία του κόσμου είναι «ψυχική»και «επίγειος» δηλαδή εξαντλείται στην επίδειξη της υπερηφάνειας, την εγωιστική καύχηση, τη σκληρότητα του ανταγωνισμού. Όποιος την αναζητάει μανιωδώς χωρίς να θέλει και τον Θεό γίνεται αλαζόνας και υπερόπτης.
Ταυτόχρονα για όσους ζητούν «σημεία» δηλαδή αποδείξεις για την ύπαρξη του Θεού και είναι δύσπιστοι και αμφισβητίες του Χριστού, ο Σταυρός φέρνει την μεγάλη δύναμή του με την ταπείνωση του Εσταυρωμένου. Είναι όμως «σκάνδαλο» για όποιον δεν μπορεί να δει την θαυματουργική αγάπη του Ιησού, την απόδειξη της θεϊκής του συγγνώμης προς όλους τους ανθρώπους.
Τέλος είναι αδύνατον κάποιος που ζητάει αποδείξεις και θαύματα κατά παραγγελία να νιώσει τη συνέχεια της σταυρώσεως του Κυρίου δηλαδή την Ανάστασή Του.
Τι μένει λοιπόν παρά το γλυκύ κήρυγμα του Παύλου «Ἐμείς κυρήττομεν Χριστόν ἐσταυρωμένον».
Πουθενά αλλού δε χτυπά πιο δυνατά η καρδιά της αγάπης, όσο πάνω στο σταυρό. Δεν νοείται Χριστός μην εσταυρωμένος, χριστιανός χωρίς στα στίγματα της μαρτυρικής αγάπης και συγχώρεσης χωρίς το σταυρό της αυταπάρνησης και της ταπείνωσης. Χωρίς τον Σταυρό ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να δει τον κόσμο ως δώρο του Θεού και θα τρεφόταν μόνο με τα «ξυλοκέρατα» των αισθήσεων και των επιθυμιών όπως ο άσωτος υιός. Ο σταυρός συμπληρώνει το νόημα αυτού του κόσμου και αποκαλύπτει την μοίρα του, καθώς μας φανερώνει το κριτήριο του Υιού του Θεού μπροστά στο σταυρό του Κυρίου μας ο οποίος θα αποκαλυφθεί ως «σημείο» λίγο πριν το τέλος του κόσμου, θα κλίνουν γόνυ καρδίας οι ηγαπημένοι του εσταυρωμένου αυτοί που δεν ντράπηκαν το όνομά Του και τελικά τον σταυρό Του που τον ακολούθησαν σηκώνοντας το δικό τους σταυρό.
Είθε να μείνουμε πιστοί και με σταυρωμένα τα πάθη μας να ζήσουμε μαζί Του αιώνια, Αμήν.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ Ι.Μ. ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ