Ο άγιος Παΐσιος με την αδελφότητα της Μονής Οσ. Γρηγορίου (1978). Η φωτογραφία έχει ευγενώς προσφερθή από τον Σεβ. Μητροπολίτη Ναυπάκτου κ. Ιερόθεο.
Τον π. Παΐσιο εχαρακτήριζε και η πασών των αρετών ανωτέρα, η διάκρισις. Βοηθούσε την κάθε ψυχή να ανακαλύψη την κλίσι της και την από Θεού κλήσι της, για να εύρη την όντως ανάπαυσι.
Η αγάπη του αγκάλιαζε όλο τον κόσμο. Πολλούς ανθρώπους, και μάλιστα νέους, βοήθησε να ζήσουν την χριστιανική ζωή στον κόσμο και στην οικογενειακή ζωή.
Όταν συνομιλούσες με τον Γέροντα, είχες την αίσθησι ότι είσαι στην αγκαλιά του Θεού.
Την αγία του ζωή επεσφράγισε με τον άγιο θάνατό του. Εδέχθη την οδυνηρή ασθένειά του ως δώρον Θεού και εχαίρετο με την σκέψι ότι και οι εν τω κόσμω Χριστιανοί, που κατατρύχονται από την ίδια ασθένεια, θα παρηγορούνται μαθαίνοντας ότι και οι μοναχοί πάσχουν από αυτήν.
Είχε ξεπεράσει την φιλαυτία. Δεν εστενοχωρείτο για την ιδική του ασθένεια, αλλά και επί κλίνης οδυνηράς ευρισκόμενος εσκέπτετο τους πάσχοντας συνανθρώπους του. Ακόμη και τις τελευταίες ημέρες της ζωής του ενδιεφέρετο για τα προβλήματα των ανθρώπων. Σε ευσεβές ανδρόγυνο, που τον επεσκέφθη λίγες ημέρες προ της κοιμήσεώς του και που είχε θυγατέρες ανύπανδρες, είπε: «Σας δίδω εντολή να ενδιαφερθήτε για την αποκατάστασι των θυγατέρων σας». Με την ευχή του η εντολή και επιθυμία του εξεπληρώθη.
Γέροντας Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι.Μ. Οσίου Γρηγορίου († 2014)
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑhttp://www.pemptousia.gr/